Osteopathie is een manuele behandelingswijze waarbij het herstel van verschillende lichaamsstructuren centraal staat. De eenheid van het menselijk lichaam is een belangrijk principe in de osteopathie. Het lichaam bestaat uit verschillende structuren die elkaar in evenwicht houden. Een verstoring in één van die structuren kan voor een onevenwicht in het lichaam zorgen. Het doel van osteopatie is het herstellen van dit evenwicht via verschillende technieken.

Niet enkel de regio waar er klachten zijn wordt benaderd maar gans het lichaam. De osteopaat zal op zoek gaan naar de oorzaak van de klacht en deze ook behandelen.

Principes osteopatie:

1. Het belang van de bloedvaten (arterial rule)

   Levend weefsel moet continu verzorgd worden, zodat zelfregulatie mogelijk blijft. Deze verzorging gebeurt door het bloed en de lymfe. Stilstaand water wordt troebel en is een bron van besmetting. Dit is ook zo in ons lichaam. Wordt de circulatie in ons lichaam belemmerd, dan wordt het weefsel ziek. De belemmering wordt gezocht in spanningen van spieren, fascia’s, ligamenten, blokkades van gewrichten, verminderde beweeglijkheid van organen, …

2. De structuur van een weefsel bepaalt de functie en omgekeerd

   De structuur dirigeert de functie en de functie creëert de structuur. Een verandering van functie zal een aanpassing vragen van de structuur en andersom zal een verandering van de structuur uiteindelijk een verandering van het functioneren met zich meebrengen.

3. De zelfregulatiekrachten van het lichaam

   Onze gezondheid is een vorm van dynamisch evenwicht. Ons lichaam bezit haar eigen genezende krachten en de eigenschap zichzelf te verdedigen. Er zijn duizenden situaties denkbaar waardoor ons lichaam uit evenwicht kan worden gebracht. Onze zelfregulatiekrachten kunnen echter via talloze mechanismen, reflexen en chemische processen het organisme vanuit zijn ‘zieke’ toestand weer naar gezondheid brengen. Dit vermogen om, tot op zekere hoogte, zichzelf te genezen of zich soms heel ingenieus aan te passen aan iets wat de gezondheid aantast (trauma, ziekte,…) is uiteraard begrensd. Het stimuleren of laten herstellen van dit wonderlijke vermogen vormt het aangrijpingspunt voor osteopathie.

4. De mens als ondeelbare eenheid

   Het menselijk organisme vormt een ondeelbare eenheid en kan alleen als eenheid functioneren. In ons lichaam zorgen de fascia’s (dunne bindweefselvliezen) voor deze eenheid. Ze hebben contact met elkaar, gaan in elkaar over en vormen als het ware één grote lichaamsfascia. Deze fascia’s vormen in de osteopathie één van de verklaringen waarom een bewegingsverlies op een bepaalde plaats in ons lichaam tot symptomen kan leiden op een totaal andere plaats.

Behandeling:

Aan de behandeling gaat een uitgebreide anamnese vooraf, er wordt niet enkel gevraagd naar de klachten maar ook naar de algemene gezondheid. Zo wordt een totaal beeld van de patiënt gevormd.

Voor diagnostiek en behandeling richt de osteopaat zich op drie lichaamssystemen die elkaar beïnvloeden en in evenwicht houden.

• Het pariëtaal systeem:

  het bewegingsapparaat gevormd door botten, spieren, pezen, gewrichten, wervels...

• Het visceraalsysteem:

  de inwendige organen met hun fascia, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen.

• Het craniosacraalsysteem:

  de schedel en de wervelkolom met het hersenvocht, de vliezen en het centraal zenuwstelsel.

Bij de behandeling worden alleen de handen gebruikt om het evenwicht in het lichaam te herstellen. Deze technieken kunnen directe of indirecte technieken zijn: manipulaties, mobilisaties, listenings...

Naast de behandeling van de klachten zal je ook uitleg krijgen over het onstaan van je klacht. Zo kan je meehelpen aan het verbeteren van je gezondheid. Dit kan door te werken aan je voedings- en leefgewoonten.

Na een behandeling moet je je lichaam tijd gunnen om zich aan te passen aan de nieuwe situatie, dit kan gepaard gaan met verschillende klachten. Dit is echter normaal waar je je geen zorgen hoeft over te maken.

Het aantal behandelingen en de frequentie hangt af van de ernst van de klachten.